به گزارشخبرنگار خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین رضا اسکندری در نشست الگونمایی عالمان پارسا و انقلابی در رابطه با سبک زندگی آیتالله سید رضا فاضلیان،که به صورت حضوری و وبیناری در قم و به همت معاونت تهذیب و تربیت حوزه های علمیه برگزارشد، عنوان کرد: آیتالله فاضلیان یک عارف انقلابی بود که در همه ابعاد معنوی، اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی، جهادی و دفاع مقدس نقش اساسی در دوران زندگی خود ایفا کرد.
وی با بیان اینکه به عنوان یک انسان خود ساخته میتوان از ابعاد زندگی ایشان استفاده کرد، گفت: در دفاع مقدس مانند پدری مهربان نقش ایفا کرد و با شهدا، خانواده شهدا و رزمندگان انس داشت و برای کسانی که در این عرصه نقش ایفا میکردند دلگرمی بودهاند.
این محقق و پژوهشگر حوزوی، با اشاره به اینکه مرحوم فاضلیان در بعد علمی و فرهنگی انس زیادی با شهید آیتالله مدنی داشت، افزود: این انس و الفتی که با بزرگان داشت در مسیری قرارشان داده بود که بتوانند در همه عرصهها نقش ایفا کنند.
وی ادامه داد: زمانی که شهید مدنی از نجف به همدان آمد از ابتدا تا زمان شهادتشان با ایشان بود و بعد از اینکه آیتالله مدنی از همدان رفتند امامت جمعه را به آیتالله فاضلیان واگذار کردند.
حجتالاسلام والمسلمین اسکندری در رابطه با مسائل علمی و فرهنگی مربوط به آیتالله فاضلیان عنوان کرد: تلاش ایشان برای گسترش معارف قرآن و اهلبیت (ع) قابل توجه است.
این محقق و پژوهشگر حوزوی، تصریح کرد: از زمانی که لباس روحانیت پوشید بخش زیادی از عمرش را در این زمینه گذاشت که به شیوههای مختلف مکتب اهلبیت (ع) را گسترش دهد.
وی ادامه داد: در ایام سوگواری و سرور اهلبیت (ع) مقید به برگزاری مراسمهای باشکوه بودو این امر را در قبلاز انقلاب هم داشته است.
حجتالاسلام والمسلمین اسکندری افزود: یکی از اقدامات مرحوم فاضلیان این بود که در سطح جامعه این امر را گسترش میداد، همچنین وقتی بعد از مراسم وارد منزل میشد مراسمی مستقل در منزل برگزار میکرد و بعد از آن مراسم نیز به کتابخانه و اتاقش میرفت و اعمال آن روز را انجام میداد.
وی اظهار کرد: در بعد تبلیغی توجه داشت که عامه مردم را تبلیغ کند همچنین به تبلیغ خاص هم اهمیت میداد، حتی تبلیغ خصوصی را ترجیح میداد.
وی با اشاره به اینکه ایشان انسانسازی و نیروی انسانی را مهم میدانستند بیان کرد: گاهی برنامه میگذاشتند که کودکان ۸ و ۹ سال سخنرانی کنند.
این محقق و پژوهشگر حوزوی، یادآور شد: بیشتر وقتش را برای تربیت خود میگذاشت و خود را محاسبه نفس و تنبیه میکرد و تربیت نفس را مقدم به تربیت فرزندان، خواص و عوام مردم میدانست.
وی اظهار کرد: شبی دیرتر از موقع مقرر برای نماز شب بیدار شده بود خود را مواخذه و دعوا کرد که چرا دیرتر بیدار شده است.
گفتار و رفتار آیت الله فاضلیان انسان را یاد خدا میانداخت
حجتالاسلام والمسلمین حمید ملکی قائم مقام مدیر حوزه های علمیه در امور استانها نیز در این نشست، عنوان کرد:آیت الله فاضلیان، پیامبر (ص) را اسوه خود قرار داده بود و از انبیا ارث علمی، معنوی، جهاد و حماسه برده بود.
وی با بیان اینکه وی در همه ابعاد حضور داشت، اظهار کرد: قبل انقلاب در مسجد عباسآباد همدان بود و هرکسی جرأت حضور در این مسجد را نداشت؛ زیرا وی افشاگری همراه با معنویت داشت.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۷۲ گروه تبلیغی توسط حجت الاسلام والمسلمین اسکندری راهاندازی شد که به سبب حضور در این گروه ۲۰ روز در دفتر آیتالله فاضلیان ساکن شدم و در این مدت شاهد بودم که ایشان با عبادت معاشقه داشت و دست به گردن عبادت بود.
حجتالاسلام والمسلمین ملکی افزود: ایشان از عبادت خسته نمیشد، بلکه عبادت را خسته میکرد، همچنین ایشان نماز نمیخواند،بلکه نماز را اقامه میکرد.
وی با بیان اینکه اخلاقشان باعث شده بود که در دلها نفوذ کندکه افراد فراموششان نکنند، گفت: ایشان در همه کارهای خود اعم از سیاسی و... مملو از این شور و اخلاص بود.
قائم مقام مدیر حوزه های علمیه در امور استانها در رابطه با اخلاق و معنویت عنوان کرد: از پیامبر نقلشده که نگاه به چهره عالم عبادت است که منظور از چهره شخصیت (سبک زندگی) است.
وی ادامه داد: شخصی در این رابطه سوال داشت و نزد امام صادق (ع) رفت، این روایت را بیان کرد امام صادق (علیهالسلام) میفرمایند، این امر مربوط به هر عالمی نیست، بلکه مربوط به عالمی است که سبک زندگیاش شما را به یاد خدا میاندازد.
وی بیان کرد: ایشان شخصی بود که گفتار و رفتارشان دیگران را یاد خدا میانداخت.
سرتیپ پاسدار علی شادمانی نیز در این نشست عنوان کرد: رابطه علما از جمله آیتالله فاضلیان با دفاع مقدس پیشینه دارد که این پیشینه مربوط به نقش در انقلاب اسلامی است که پرچمدار بود و از جبهههای جهاد وارد این نهضت شده بود.
وی با اشاره به اینکه دفاع مقدس از جنس انقلاب اسلامی است، افزود: در جبهه خرمشهر، دشمن از همه کشورها کمک گرفته بود و دژ مستحکمی ایجاد کرده بود اما قوای اسلامی دژها را درهم تنیدند بههمین دلیل امام خمینی (ره) گفت که خرمشهر را خدا آزاد کرد.
وی ادامه داد: همانطور که رزمندگان به دیدن علما علاقهمند بودند، آنها هم به دیدن رزمندگان علاقه داشتند.
شادمانی با بیان اینکه در دوران عمر پربرکت ایشان در دوران انقلاب و دفاع مقدس بارها دیدار داشتیم و یا شاهد دیدارشان با رزمندگان بودم، گفت: نقطه مشترک این دیدارها که بسیار ارزشمند بود، این بود که ایشان بسیار مشتاق بود که لحظههای رشادتها و پیروزیها را بشنوند، البته رزمندگان و فرماندهان نیز نسبتبه این دیدارها بسیار شوق داشتند.
وی با بیان اینکه معنویت در جبهه از انفاس علما و انس با قرآن بود و علما صحنهگردان این امر بودند، ادامه داد: آیات مهم را نکته برداری و تکثیر میکردند و برای رزمندگان به جبهه میآوردند این برای افرادی که عطش دریافت داشتند بهترین هدیه بود.
وی تصریح کرد: آیت الله فاضلیان، اقلام زندگیشان را از جاهایی که اهل خمس بود تهیه میکرد و در جبهه نیز از غذای رزمندگان نمیخورد و سفرهای جداگانه برای خودشان میآورد؛ زیرا معتقد بود که این غذا برای ایشان نیست و برای رزمندگان است.
وی اظهار کرد: رزمندگان را همانند پدری که سالها فرزندشان را ندیده بودند در آغوش میگرفت و به معنای تمام کلمه انقلابی بود.
وی با اشاره به اینکه بسیار صادق، خداترس و عامل به صحبتهایش بود و همه به این امر آگاهی داشتند، بیان کرد: همیشه به مراقبه خودمان، مسئولیت، رزمندگان و خانواده رزمندگان توصیه میکرد.
آیتالله فاضلیان الگویی به تمام معنا بود
آزاده سرافراز سید احمد قشمی نیز در این مراسم، عنوان کرد: آیتالله فاضلیان الگویی به تمام معنا بود و من از شاگردان مکتب ایشان هستم و هر چیزی که از نهجالبلاغه و قرآن میدانم از این استاد است.
وی با اشاره به اینکه اولین ملاقات من با مرحوم فاضلیان در کوچه امامزاده یحیی بود که به مجلس ایشان دعوت شدم که درس توحید میداد، اظهار کرد: یکی ویژگی ایشان این بود که قبل از هر سخنرانی مطالعه میکرد و تأکید داشت.
این آزاده دوران دفاع مقدس، بیان کرد: در ۱۰ سال اسارت کلاسهای متعدد نهجالبلاغه برگزار کردیم و این انتقال پیام انجام میدادیم.
وی با بیان اینکه بعد عاطفی ایشان فوقالعاده بود، اظهار کرد: با هرکسی که دیدار میکرد جزئی از خانواده اش محسوبشان میکرد.
وی گفت: یکی از ویژگیهای وی، اخلاق الهی بود و در همدان پناهگاه مردم برای رفع مشکلات خانوادگی و... بود، همه گرهها را باز میکرد.
۶۲\۳۱۳